First impression - Arslan Senki 2

No to zaczynamy. Choć nie widziałam starej ovki, czytałam o niej sporo
dobrego. Liczę na przyzwoite fantasy wojenne, dawno nie wyszło nic porządnego
w średniowiecznych klimatach.

Ciekawie wyglądają te plansze, niby niechlujne, ale efektowne.

O rany

jakie to

piękne!

To matka głównego bohatera.

A to sam protag. Wygląda mniej jak Edward Elric niż na plakacie. To chyba
zaleta.

Przez miasto ciągną jeńców wojennych. Wśród nich dzieciak. Cóż, coś czuję,
że to nie jego ostatni występ, czemu miałby być w ogóle wspomniany w innym
wypadku.

…a ci natomiast wyglądają na idiotów, którzy właśnie planują wpakować się
w niezłe bagno…

Jeniec porywa księcia...

…który tutaj wygląda trochę jak księżniczka.

O, murzyni. I żyrafa. Heh.

>zostań uprowadzony
>pytaj, czy wszystko w porządku z twoim oprawcą

Long story short, księciu udaje się uciec i przejmują go jego zamkowe ziomki.
Wtedy błaga o litość dla chłopca, który go uprowadził. Czyli jednak, naiwny,
przesadnie dobroduszny dzieciak… Który arystokrata ma takie dobre serduszko? 

Ten screen nie kontynuuje historii. Jest po prostu straszliwie ładny, jak cała
ta bajka zresztą.

I co teraz i co teraz i co tera-

A jednak, dzieciak uchyla się strzale i ucieka na skradzionym koniu, cicho
obiecując innym jeńcom, że kiedyś po nich wróci. 

W tle roztacza się wzruszająca akcja, podczas której rodzice nicponi
odpowiedzialnych za uwolnienie dzieciaka, błagają o litość, ale kto by zwracał
na to uwagę, gdy zaledwie scenę dalej książę jest świadkiem masowego
morderstwa pozostałych jeńców. 

…wtedy nikt by nie zginął. Ale życia też by nie miał. 

Niesamowicie rozprasza mnie wygląd głównego ziomka księcia. Kimblee
nagle jest naczelnym strażnikiem prawości. Arakawa, dlaczego.

…skoro mówi, że do śmierci króla na pewno pozostało wiele lat...

…jestem niemal pewna, że zginie najpóźniej w drugim odcinku...

...

…no cóż.

Myślałam, że to tła były piękne...

...ale te statyczne karty z endingu są po prostu cudowne.

Tl;dr - całkiem obiecujące. Cudowne tła (szczególnie na samym początku i podczas sceny ucieczki w stronę zachodzącego słońca), spora możliwość chara developmentu Arslana, prosty, ale za to trudny do spaprania koncept i… ten ending.